Dier`n-leed

(veur iedereen die zich dit antrek)

Zeehond`n baby`s die kiek`n ons an,

Met oog`n die vroag`n “wat heb ik misdoan”

Zeehond`n baby`s onschuldig en klein,

Smeek`n de mensheid barmhartig te wèèn.

Ieder veurjoar waart veur hen de dood weer rond,

Ieder veurjoar is er weer jacht noar bont.

Ieder veurjoar kleurt de vlakte weer rood,

Ieder veurjoar knuppelt men de baby`s dood.

Luxe vrouw`m loop`m steeds pronkend rond,

In huid`n van dat witte babybont.

Alweer kleurt de blanke sneeuw zich rood,

Veur dat volk sloat ze de jonge robb`m dood.

Luxe vrouw`m, chique vrouw`n, denk d`r is an,

Wat die robb`m moeders doar wôd an e-doan.

 

Moraal van dit verhaal:

Denk niet da-j met dit bont un man bekoort,

Maak A.U.B. un einde an die wrede massamoord.

 

### Ferdinand###

Nb: door "Ferdinand Blom" vertaald in het "Nedersaksisch Dialect".